Skip to main content

life lessons that we can learn from Napoleon Bonaparte

 



life lessons that we can learn from Napoleon Bonaparte

Certainly! Here are some life lessons that we can learn from Napoleon Bonaparte:

  1. Lead from the front: Napoleon believed in leading by example. He would often be at the forefront of his army, inspiring his troops to fight with courage and firmness.

  2. Have a good memory: Napoleon was obsessed with holding on to memories. He wanted to know everything and anything, even the smallest of details. This shows that paying attention to details can go a long way in life.

  3. Simplicity is everything: Napoleon believed in keeping things simple. He once said, “simplicity is the ultimate sophistication”.

  4. Be okay with not knowing everything: Napoleon believed that it was impossible to know everything. He once said, “The more one knows, the less one believes”.

  5. Always be open to negotiations: Napoleon was a skilled negotiator. He believed that negotiation was the key to success.

  6. Take decisive action when it’s needed: Napoleon was known for his quick decision-making skills. He believed that indecision was worse than making the wrong decision.

  7. Become an omnivorous reader: Napoleon was an avid reader. He believed that reading was the key to knowledge and success.

I hope you find these lessons helpful!

Comments

Popular posts from this blog

ជំពូកទី៣ ប្រភេទនៃនិតិព្រហ្មទណ្ឌ និងជំពូកទី៤ ប្រវត្តិនៃនីតិព្រហ្មទណ្ឌ

  ជំពូកទី៣ ប្រភេទនៃនីតិព្រហ្មទណ្ឌ នីតិព្រហ្មទណ្ឌ គឺជាផ្នែកមួយនៃនីតិសាធារណៈ ពីព្រោះនៅក្នុងរឿងក្ដីព្រហ្មទណ្ឌ គឺសង្កេតឃើញមានការលូកដៃអន្តរាគមន៍ពី រដ្ឋដែលការពារប្រយោជន៍សាធារណៈ។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅក្នុងរឿងក្ដីព្រហ្មទណ្ឌ គេក៏សង្កេតឃើញមានទំនាក់ទំនងរវាងជនល្មើស និង ជនរងគ្រោះ ដែលទាក់ទងនឹងការជុលជល់សំណងព្យសនកម្មដែលមានលក្ខណៈជាឯកជន ហេតុនេះហើយបានជាគេហ៊ានអះអាងថា នីតិព្រហ្មទណ្ឌគឺជានីតិចម្រុះ ទាំងនីតិសាធារណៈ និង នីតិឯកជននៅលាយលំបញ្ចូលគ្នា។ តែទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ បើយើងសិក្សាឱ្យស៊ីជម្រៅនៅក្នុងថា្នក់បណ្ឌិតច្បាប់ នីតិព្រហ្មទណ្ឌភាគច្រើនគឺផ្ដោតតែទៅលើ នីតិសាធារណៈ ពោលគឺ មុខជំនាញដែលសិក្សាភាគច្រើនផ្ដោតលើតែនីតិសាធារណៈប៉ុណ្ណោះ។ ជំពូកទី៤  ប្រវត្តនីតិព្រហ្មទណ្ឌ នីតិព្រហ្មទណ្ឌ បានយកមកអនុវត្តលើទឹកដីនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា តាំងពីយូរលង់ណាស់មកហើយ តាំងពីមុនបារាំងមក ធ្វើអាណាព្យាបាល និងដាក់អាណានិគមលើប្រទេសកម្ពុជាទៅទៀត ជាក់ស្ដែងដូចជា ការកប់មនុស្សទាំងរស់នៅសម័យអង្គរ ការកាត់ដៃជើងនៅសម័យចេនឡាជាដើម។ បន្ថែមពីលើនេះ នៅពេលដែលបារាំងដាក់អាណានិគមលើខ្មែរ ទោសបំបរបង់ ដែលជា ទោសថ្មីមួយក៏បានបង្កើតឡើង តែមកដល់សម័យបច្ចុប្បន្ននេះទោសបំបរបង់ត្រូវបានលុបបំបាត់ហើយ។

សិក្សានីតិព្រហ្មទណ្ឌ ជំពូកទី១ និងទី២

សេចក្ដីផ្ដើម ជំពូកទី១ អត្ថន័យនៃនីតិព្រហ្មទណ្ឌ នីតិព្រហ្មទណ្ឌ គឺជាផ្នែកមួយនៃនីតិដែលសិក្សាទៅលើ ការកំណត់បទល្មើស ការស្វែងរកបទល្មើស ការស្វែងរកពិរុទ្ធភាព ឬភាពស្លូតត្រង់របស់ជនល្មើស ការចោទប្រកាន់ ការស៊ើបសួរ ការជំនុំជម្រះ ការប្រកាស់ទោស និងការអនុវត្តទោសជាដើម។ នៅក្នុងន័យចង្អៀត នីតិព្រហ្មទណ្ឌ គឺជាសារវ័ន្តនៃវិធានគតិយុត្តដែលកំណត់ពីទណ្ឌកម្ម។ ដោយឡែក នៅក្នុងន័យទូលាយវិញ នីតិព្រហ្មទណ្ឌ គឺជាបណ្ដុំលិខិតបទដ្ឋានគតិយុត្តដែលចែងដោយរដ្ឋអំណាចដើម្បីបង្រ្កាបបទល្មើស។ កម្មវត្ថុនៃនីតិព្រហ្មទណ្ឌ ដែលធំបំផុតគឺជាបទល្មើសដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់សង្គម ហេតុនេះ ដើម្បីបង្រ្កាប់នឹងទប់ស្កាត់បទល្មើស ទើបបានជាអ្នកនីតិបញ្ញត្តិបង្កើតនីតិព្រហ្មទណ្ឌនេះឡើង។ បញ្ជាក់ មូលហេតុដែលនាំឱ្យមានការបង្កើតនីតិព្រហ្មទណ្ឌគឺៈ -  អំពើ ឬ ទំនាក់ទំនងមួយចំនួនក្នុងសង្គម បានបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់សង្គម ពោលគឺការប្រើប្រាស់សេរីភាពហួសដែនកំណត់។ -  ដាក់ទណ្ឌកម្មលើជនដែលប្រព្រឹត្តខុសឱ្យកែប្រែខ្លួននៅក្នុងពន្ធនាគារ ឬអប់រំកែប្រែជនល្មើសឱ្យក្លាយខ្លួនជាមនុស្សល្អឡើងវិញ ក្រោយពេលចេញពីពន្ធនាគារ។ គេបង្កើតនីតិព្រហ្មទណ្ឌឡើងគឺដើម្បីៈ -  បង្រ្កាបអំពើល្មើសដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់សង្គមទាំងមូល

ស្វ័យសិក្សា នីតិព្រហ្មទណ្ឌទូទៅ: មាតិកាទី១ ច្បាប់ព្រហ្មទណ្ឌ និង បទល្មើសព្រហ្មទណ្ឌ / ជំពូកទី២ បទល្មើសព្រហ្មទណ្ឌ (ភាគ១២) (ចប់ជំពូកទី២នេះ)